خرم آن روز...

 این هفته کاری ندارم.

در واقع این هفته کلاس انقلابم کنسل شده؛درس زبانشناسی‎م رو خونده‎م؛برای درس نگارش پیشرفته هم استثنائا کاری ندارم؛کلاس درآمد هفته پیش هم کنسل شد و نمایش‎نامه و Commentry ش آماده‎ست؛برای متون مطبوعاتی و بیان شفاهی Presentation ندارم؛برای ترجمه هم کلا یه تمرین مسخره دارم.

یه حس بدی دارم.انگار یه کاری باید انجام می‎دادم و یادم رفته.

اول هفته قیدار رضا امیرخانی رو خوندم و تموم کردم.برای فرزاد سوغاتی خریدم.برای خودم از زیرگذر ولیعصر کیف خریدم و فردا قراره افتتاحش کنم؛به همراه مانتوی نویی که آستیناش رو همین الان شستم و روی بند انداختم.

با این که میدونم باید برای کلاس ترجمه خلاصه کتاب بنویسم و ترجمه مقایسه کنم و فرم های فرزانه رو صحیح کنم و برای داستان کوتاه نقد بنویسم و جزوه هام رو تایپ کنم،دست و دلم به این جور کارا نمیره.

روتینم بهم خورده.

روتین کشنده‎ست؛ولی نبودنش هم همچین خوشحال کننده نیست الزاما.

+ آخر هفته میرم خونه و "خرم آن روز کزین منزل ویران بروم".

+ فکر کنم م. و زینب باهام قهرن و حوصله دیدنشون رو هم ندارم حتی.

+ یادم رفت به داییم زنگ بزنم و بگم زیارتش قبول و اینا :|

+ جا نمازم با وجود سه تا مهر و سه تا تسبیح حسابی آخوندی شده و اصلا معلوم نیست صاحبش منم.

+ یه چیزی درست نیست.نمیدونم چی ولی از امروز صبح حس میکنم یه چیزی،یه چیز کوچیک آزار دهنده درست نیست. و از همه بدتر اینه که نمیدونم چیه.

+ ویرایش سریع. سه تا زلزله اومده امروز. ارومیه و کرمانشاه و شهر ری. من می‎ترسم بزرگوار.ترس که شوخی بر نمی‎داره.

در گل مانده

جان من بیاید و یه راهکار بدید برای این که آدمای آویزون رو از سر خودم باز کنم.

دیگه عاجز شدم از دستشون!

یه غلطی کردم با یه آدمی مثلا دوست شدم که نه دلم محبت و دوستی‎شو میخواد،نه قهر کردن و توهین‎هاشو.

نه میشه به خوشی‎ش دل بست؛نه به ناخوشی‎ش.

بوک مارک و طلق روسری و پیکسل و خودکاری که بهم هدیه داده بود رو دیگه استفاده نمی‎کنم.دست و دلم نمیره.هدیه‎ای که انقد از هدیه‎دهنده ش ناراحت باشی،به درد لای جرز دیوار میخوره.

دیگه نه میخوام یک کلمه راجع به دوست‎پسرش بشنوم؛نه میخوام کنارش بشینم؛نه حتی باهاش حرف بزنم.

آدم باشید خب. بقیه رو از خودتون زده نکنید.

هی میخوام ناراحتش نکنم؛تو ذوقش نزنم؛نمیشه.آخرش هم باید یه دعوای حسابی راه بیفته.منم که اصلا انگار خدا این قابلیت دعوا کردن رو تو وجودم تیک نزده و یادش رفته.اگه بحث حق گرفتن باشه همه‎رو بیچاره می‎کنم؛ولی دعوا رو نمی‎تونم.

جالب این‎جاست که حتی با خودش فکر نمی‎کنه که وقتی سه هفته ست شنبه ها بهم زنگ میزنه که بریم بیرون و من هر هفته یه بهونه‎ای میارم؛یعنی نمیخوام باهاش برم بیرون. اصلا این رو هم نمی‎فهمه.

بابا تو به من زنگ می‎زنی استرس می‎گیرم،اعصابم بهم میریزه؛تو دلم دو تا فحش هم بهت میدم.دست از سرم بردار حالا دیگه.

*تو رو خدا یا اینو از زندگی من محو کنید،یا من رو برگردونید شهر خودم.

Break The Routine

دارم گزارشایی که سال پیش دانشگاهی با بچه ها توی دفتر حسابداری سری می‎نوشتیم رو می‎خونم.

قسمت‎هاییش رو نقل به مضمون می‎کنم:

شقایق - "آها ما امروز به صورت وحشیانه‎ای رفتیم دم در تا شووَر ببینیم اما نتونستیم.میرو.کیلی که اصلا عینکشو نیورده بود موهاشو دیده بود فکر می‎کرد ریشه! :| فائزه هم به طور افتضاحی ندید اما اون دیدش :|
با یه فیگور زاغارت در حالی که در رو به زور باز کرده بود... "

"بعدشم مث آدم خوابیدیم.باور کن این که دیگه بعضی روزا نمی‎تونیم بخوابیم تقصیر توئه.همش حرف می‎زنی.بعدم که خندت میگیره و ویبره میری دیگه هیچی..."

"ریحانه یه‎‎کم درس خوند چون به قول خودت یه جو عقل تو کله‎شه! بعدشم خیر خیر نماز خوندیم و ناهار خوردیم به این صورت که..."

"ساعت 18:30، گندکاریتو تو دفتر بطالتم پیدا کردم :| و مرضیه هم رفت."

"پارت استراحت قبلی مرضیه و فهیمه همت گماردند و موهای دستان بنده را بگرفتند و ببرند و این بود حکایت پارت قبلی و خاندانش!ببخشید یعنی ما :) "

"Pretty Little Funners"

"ریحانه به این نتیجه رسیده که یکی عروس شده:| مث این که واقعا یکی عروس شده :| متاسفانه من خواستگاری ندارم (استعاره از اصغر!) وگرنه منم عروس می‎شدم."

فائزه - "محل تقریبی تابع کشک! X³"

"فهیمه همین الان به جمع اشکال رفع کنندگان پیوست. و خلاصه که قراره ما با هم بریم تهران با این شدت درس خوندن!"

"به قول هندونه ما دوتا داریم الان عمل خطیر مگس شمردن رو انجام میدیم!"

"Damonography"

"مستهجن فی الضمه است."

سری - "در یک حرکت آرتیستی چهار دستگاه کفتر وارد قرائت‎خونه شدن"

"امروز من و فائزه داشتیم شپش های روی سرمون رو می‎شمردیم!"

"از اونجایی که ما کلا نمی‎تونیم آروم بگیریم،امروز ناهارگرفتیم از سزار"

"خدا رو شکر کسی نفهمید ولی از اونجایی که هر روز باید یه اتفاقی برامون بیفته،امروز گوشی میرو.

کیلی توقیف شد!"

"از اونجایی که ما خیلی خوبیم...امشب دوباره رفتیم خرید!"

"مرضیه سه تا دونه انار انداخت داخل هذلولی من!"

"فائزه با تکنیک انار و چیپس همه ما رو به وجد آورد."

"عملیات رد کردن محموله از مرز هم با کمک دوستان انسانی انجام شد."

"امروز،دوشنبه،آرامش بعد از طوفان رو سپری می‎کنیم!رفتیم فحش خوردیم اومدیم :)"

"این جا وسطمین صفحه دفتر بطالت بنده ست"

"با عسل،رشت را به خانه بیاورید!"

"جای نگرانی نیست فقط شاید بمیری :)"

"Love is SARI"

میر - "لذا الان مشکل اینه که من دستشویی دارم :|"

"شایان ذکر است که امشب دوشب بعد از شب لیله الرغائب هستش"

"شایان ذکر است که من رفتم دستشویی،درمو بستن!"

دلم براشون خیلی تنگ شده،و هنوز ازدواج یکیشون رو باور نکرده،خبر بارداریش هم چند روز پیش بهم رسید.

غیر از من هم،هیچ کدومشون نیومدن تهران.